برایمان جالب بود که بدانیم چگونه یک پزشک - با وجود گرفتاری های فراوان - دوبلور شده و سالهاست که در عرصه دوبله فعالیت می کند؛ البته تضادی میان کار هنری و سایر کارها وجود ندارد. همان طور که وکیل دوبلور (پرویز بهرام)، قاضی منتقد (جواد طوسی) و پزشک منتقد (امید روحانی ، ملک منصوراقصی) وجود دارد، پزشک دوبلور نیز وجود دارد. به سراغ دکتر...

 از همان بار اول که دیدمش، خندان بود. با این که اهل بگو و بخند و شوخی بود ولی حد و اندازه را نگه می داشت. آن هم در میان جماعتی که بیشتر جدّی اند و گهگاه عبوس و بی حوصله. استعداد کم نظیری در تقلید صدا داشت و با مهارت این کار را انجام می داد. در معاشرت با او لحظات خوشی رقم می خورد و هر ثانیه امکان انفجار خنده بود. گفت و گوی پیش رو پس از جشنواره بیست و ششم فجر در دفتر روزنامه جام جم به سامان رسید. در همان جشنواره بود که تعدادی از منتقدان و نویسندگان سینمایی در برخوردهایی که داشتیم این پرسش را داشتند که نام دوبلور سریال «پدرخوانده» (فارغ از کیفیت و ارزش خود سریال) چیست که این اندازه واقعی و درست به جای چند شخصیت از دوران رژیم گذشته نقش گویی کرده. و زمانی که می گفتم نامش بیژن علی محمدی است اغلب نمی شناختند چرا که بیژن اهل هیاهو و نمایش گری نبود و برای خیلی ها ناشناخته بود و ناشناس هم ماند. سوای این شاید بزرگترین نقطه ضعفش در نه نگفتن به خیلی ها بود. انگار که علاقه نداشت کسی را از خودش رنجیده خاطر کند بنابراین کارنامه اش تنوعی از آثار با کیفیت و بی کیفیت است اما در هیچ کاری کم نگذاشت. سرانجام این گفت و گو در فروردین 87 به چاپ رسید با تیتری بی معنی که خود جام جمی ها زده بودند: ساز و ستاره صدایم را کوک کرد (تیتر اصلی را به یاد ندارم) و با عکسی نامربوط که تصویر شفافی هم از بیژن نشان نمی داد. از اکنون می توان این دورنما را دید که جایش در این حرفه خالی خواهد بود و البته بی جایگزین. بویژه در نقش گویی به جای شخصیت های تاریخ معاصر و فیلم ها و مجموعه هایی که احتمالا از این...

خوشبختانه با همکاری وپیگیری های مستمر دوست و همکارم محمدرضا کلانتر قرار گفتگو با ژرژ پطرسی میسر شد. این گفتگو  در روزی بهاری و در محل موزه هنرهای معاصر تهران صورت گرفت و نکته جالب توجه در این بین برپایی آثار نقش  و نگارهای قهوه خانه ای و داستان های مذهبی در محل موزه بود که به همراه ژرژ به تماشای آن ها رفتیم  و ایشان با حس و ذوقی سرشار از هنر ناب اصیل ایرانی برایمان گفت  و ما هم از نقش گویی ماندگارش به جای  یکی از بهترین شمایل...

 شخصا آماری نگرفته‌ام که بدانم دوبله، تماشاگر را بیشتر می‌کند یا نه، اما چون دوبله برای بهتر شدن به کار می‌رود، در بعضی نقش‌ها اگر بیان بازیگران خوب نباشد یا نقشی را بد اجرا کرده باشند، تاثیر می‌‌گذارد. عده‌ای از بازیگران هم مثل پرویز پرستویی و رضا کیانیان که صدای خوبی دارند و نقش‌هایشان را عالی اجرا کرده‌اند به دوبلور نیازی ندارند. کدام دوبلوری می‌تواند...

 هم كلاسي‌ها و معلم‌هايم كه مي‌دانستند دوبله چيست من را تشويق كردند به اين كار بپردازم . من هم علاقه‌مند شدم در اين زمينه تست صدا بدهم . البته قبول شدن براين چندان مهم نبود ، فقط مي خواستم بدانم كه مي توانم از پس آن بر بيايم يا نه .  6ماه بعد از ثبت‌نام از ما خواستند براي تست صدا به شبكه 4 برويم . در تست اول كه دي‌ 1379 بود، متن يك صفحه‌اي به ما دادند و گفتند از روي آن بخوانيم. صدا را ضبط كردند. در...

 گاهی در دوبله بعضی از فیلم‌ها و سریال‌ها اتفاقاتی می‌افتد که در نهایت به نفع آن دوبله تمام می‌شود. برای مثال مدیر دوبلاژ از یک گوینده دعوت می‌کند، اما وی نمی‌پذیرد یا دوبلور یکی از نقش‌های ثابت از ادامه کار انصراف می‌دهد. مدیر دوبلاژ مجبور می‌شود افراد دیگری را جایگزین کند و دوبله با این افراد جدید آن قدر خوب از کار درمی‌آید که انتخاب اول مدیر دوبلاژ برای همیشه فراموش می‌شود یا بیننده آرزو می‌کند که ای کاش دوبله از همان ابتدا این گونه بود. «قصه‌های جزیره» از جمله سریال‌هایی بود که همان اوایل پخش، دچار تغییر گوینده شد و رفعت هاشم‌پور، مدیر دوبلاژ آن، خود گویندگی نقش هتی را به عهده گرفت و نقش جانت کینگ را به مریم صفی‌خانی سپرد و باعث خلق ۲ دوبله درخشان شد.   مریم صفی‌خانی در تهران متولد شده است. او فعالیت هنری را از مدرسه شروع کرد و در دوران دانشجویی به دوبله علاقه‌مند شد. چند سال به طور متناوب در دوبله حضور داشت و از حدود سال ۱۳۶۹ حضورش جدی‌تر شد. او تاکنون در نقش‌های برجسته فیلم‌ها و سریال‌های بسیاری صحبت کرده که علاوه بر آثار ذکرشده در متن گفتگو می‌توان به این موارد نیز اشاره کرد: «هشدار برای کبری ۱۱»، «پرستاران» (دکتر بیامونت)‌، «مریم مقدس»، «بینوایان»، «شمال ۶۰»و «رویای سبز». او مدیریت دوبلاژ را با یک سریال ۱۳ قسمتی آغاز کرد و تعدادی از آثار مهم او در این زمینه عبارتند از: «رویاها» (ساخته کوروساوا)‌، «راجر و من» (ساخته مایکل مور)‌، «شور و شیرین» (ساخته آنگ لی)‌، «متصدی لباس» و «جاودانگی» که بتازگی از شبکه ۴ پخش شد. او از...

اواخر دی ماه 1385 بود که به دفتر روزنامه جام جم رفتم.این رفتن به خواست خودم بود و دعوتی به همکاری از جانب آنان نبود. آن روزها به دلیل شور و اشتیاق و میل وافری که برای آگاهی از دوبله فارسی و نوشتن در این باره داشتم به روزنامه جام جم رفتم چون فکر می کردم با توجه به وابسته بودن این روزنامه به سازمان صدا و سیما،راحت و بی دغدغه می توانم به واحد دوبلاژ تلویزیون رفت و آمد کنم تا با دوبلورها که اغلب موافقع آنجا مشغول کارند گفت و گو کنم و سرکی به استودیوها در زمان دوبله فیلم ها بکشم. هرچند این تصور در واقعیت رنگ باخت و علیرغم حضورم در روزنامه با همان قوانین دست و پاگیر تلویزیون مواجه شدم و فهمیدم که به این راحتی ها نمی توانم به واحد دوبلاژ تلویزیون بروم. به هر روی با ارائه یادداشتی از خودم درباره دوبلاژ که چند ماه قبل از آن در صفحه «صدای آشنا» مجله فیلم چاپ شده بود،توانستم نظر دبیر وقت بخش رسانه را جلب کنم و آنان خیلی زود طی تماسی مرا به همکاری دعوت کردند. از همان روز ورود، مبنای کارم را بر گفت و گو با دوبلورهایی گذاشتم که به کارشان علاقه داشتم و خیلی حرفه ای عملکردشان را پیگیری می کردم. در نتیجه قرار گفت و گویم با بهرام زند در دفتر روزنامه خیلی زود میسّر شد.آن روزها جام جم اتاق مصاحبه شکیل و تر و تمیزی داشت و بهترین مکان بود برای این کار.البته چند ماه بعد طی اقدامی نامعلوم در بازسازی دفتر،این اتاق به کلّی نابود شد و حرارتم برای انجام گفت و گوهای دیگر در روزنامه رو به سردی گذاشت. سرانجام این گفت و گو در 14 فروردین 1386 چاپ شد و به سیاق سیاست کاری جام جم تیتر «صدایی تسخیر ناپذیر»_برگرفته از کتاب زندگی نامه رابرت دنیرو با عنوان «تسخیر ناپذیر» نوشته اندی دوگان که به دلیل علاقه ام به نقش گویی های زند به جای دنیرو بود_ تبدیل به تیتر نا مطبوع دیگری شد. روندی که تا سال 88 که در جام جم حضور داشتم ادامه داشت و دیگر تحمل این...

 اواخر بهمن 1381 آقاي شريفي نيا به من پيشنهاد كرد كه اين سريال را ببينم و گفت كه آقاي ميرباقري اظهار علاقه كرده كه دوبله را من انجام بدهم . فيلنامه را خواندم و آن مقدار از كار را كه آماده بود ديدم. با آقاي ميرباقري صحبت ها كلي اي درباره وضعيت سريال و شخصيت ها كردم و متوجه شدم كه نظرات من و او درباره دوبله اين اثر بسيار به هم نزديك است. شاخص ترين نقطه نظر ما اين بود كه دوبله  كليشه اي نمي خواستيم . من بر اين باور بودم كه نبايد به دوبله تظاهر كنيم و اعتقاد داشتم بيننده به ميزاني كه احساس كند فيلم دوبله شده از آن فاصله مي گيرد . از طرفي به جهت اين كه سريال فشرده ساخته شده بود ; اشكالاتي در گويش ها , آكسون گذاري ها و حتي در عدم يك نواختي و يك دستي  بازي بعضي از بازيگرها وجود داشت . كار بازيگرها متفاوت بود و وظيفه داشتيم در دوبله آن را يك دست و روان كنيم. خود آقاي ميرباقري آگاه براين مطلب بود و توافق كرديم كه اين ها را تعديل و اصلاح كنيم. فرض اوليه مان اين بود كه همه به جاي خودشان حرف بزنند. سريال را ارزيابي كرديم و در نهايت هر دو به اين نتيجه رسيديم كه چنين چيزي عملي نيست و به صلاح كار هم نيست. من پيشنهاد هايم را به آقاي ميرباقري مي گفتم و ايشان بعضي را مي پذيرفت و بعضي را...

 شاید خیلی دقیق به یاد نیاورم که از چه زمانی به دوبله علاقه پیدا کردم فقط می دانم که از همان ابتدای آشنایی با فیلم چه از طریق تماشای تلویزیون یا رفتن به سینما بود چون خیلی زود و از سنین قبل از مدرسه، سینما رفتن را شروع کردم. نکته ای که همان زمان به ذهنم می رسید این بود که این صداها به بازیگرانی که روی پرده می بینم تعلق ندارد و برای اشخاص دیگری است. از همان خردسالی می دانستم، حساس بودم و برایم مهم بود. صداهای مورد علاقه ام را در فیلم های مختلف...

 از دهه ۸۰ شمسی می توان به عنوان «پُر سر و صداترین» دهه در تاریخ دوبلاژ ایران نام برد. حرفه ای که در دهه های پیشین کمترین جایگاه را برای بحث و بررسی در رسانه ها داشت، به یک باره در کانون توجهات قرار گرفت و حاشیه های گوناگونی را پیرامون خود دید. از اعتصاب گویندگان نسبت به پایین بودن سطح دستمزدها، درگذشت طیف وسیعی از دوبلورهای مشهور، پیدایش تعداد زیادی از مؤسسات ویدیو رسانه و نیاز گسترده آنها به دوبله برای ارائه آثار تا ورود نسل تازه ای از گویندگان و ایجاد روندی به نام دوبله های زیرزمینی، جملگی از رخدادهای مهم دوبلاژ در این دهه بودند. اما در این بین تشکیل گروهی موسوم به «انجمن گویندگان جوان» در دهه ۸۰، تبدیل به چالش برانگیزترین رویداد برای جامعه دوبلاژ می شود. گروهی که خود را بی نیاز از تشکیلات جریان اصلی دوبلاژ یعنی «انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم» قلمداد کرده و با فعالیت گسترده - به ویژه در حوزه دوبله انیمیشن - نامی برای خود دست و پا کردند. درباره چگونگی تشکیل و نوع کار این انجمن در سال های اخیر مباحث فراوانی مطرح بوده که اغلب با واکنش های بسیاری از سوی موافقان و مخالفان این جریان مطرح بوده است. در ماه های اخیر نیز برخی از اعضای این انجمن به دلیل نوع کارشان توسط نهادهای امنیتی بازداشت و منع از هرگونه فعالیتی در زمینه دوبلاژ شدند. به همین جهت برای روشن شدن این موضوع، به پای صحبت های حامد عزیزی (یکی از اعضای این گروه در آغاز فعالیت که بعدها از آنها جدا شد و این روزها با جریان اصلی دوبله همکاری می کند) نشستیم. علاقه مندان به دوبله انیمیشن با نوع کار و تیپ گویی های نوجویانه عزیزی به جای شخصیت های مشهور کارتونی آشنا هستند...