استثناء دهه 80

 رابین ویلیامز بازیگری است که از اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 در ایران شناخته شد. اولین فیلم هایی که از او دوبله شد «جومانجی» و «هوک» بود که جلال مقامی برای تلویزیون دوبله کرد و به ترتیب خودش و منوچهر والی زاده به جای ویلیامز صحبت کردند. بعد از آن مقامی به درستی به دوبلور ثابت این بازیگر تبدیل شد و با وجود نقش های متفاوتی که ویلیامز بازی کرد - از جمله در «خانم دات فایر» - به دلیل هماهنگی کامل صدایش با چهره وی در بیش از 10 فیلم دوبله هایی به یاد ماندنی را رقم زد. طی این سال ها مقامی فقط در فیلم های «لاستیک پرنده» (فلابر) ، «پچ آدامز» و «شب در موزه 1 و 2» به جای ویلیامز صحبت نکرد. در 2 فیلم اول ناصر تهماسب و در 2 فیلم بعدی حسین عرفانی (دوبله اول «شب در موزه 1») و ناصر احمدی (دوبله دوم «شب در موزه 1» و تک دوبله «شب در موزه 2») دوبلور وی بودند که صدایشان به هیچ وجه با چهره این بازیگر تناسب ندارد.

 تکمله: این چند سطر قسمتی از مقاله ای است که درباره دوبله های «رابین ویلیامز»، «آلن دلون» و «توشیرو میفونه» نوشته و در مرداد ماه سال 1390 در نشریه «قاب کوچک» (ضمیمه روزنامه جام جم) چاپ شد. بعضی از فیلم های ویلیامز بعد این زمان دوبله شدند اما رکورد جلال مقامی پا بر جا ماند و با وجود آشفته بازار دوبله دهه 80 و اوایل دهه 90 خورشیدی به استثنائی در این زمینه تبدیل شد.

فهرست دوبلورهای رابین ویلیامز به شرح زیر است (اسامی داخل پرانتز نام مدیر دوبلاژ فیلم ها است):

 جلال مقامی: «جومانجی» (مقامی)، «هوک» (مقامی)، «انجمن شاعران مرده» (شوکت حجت)، «ویل هانتینگ نابغه» (ناصر تهماسب)، «خانم دات فایر» (مقامی)، «بی خوابی» (مقامی)، «برش نهایی» (مقامی؟)، «هملت» (ابوالحسن تهامی)، «شنونده شب» (محمود قنبری / هر 2 دوبله)، «مرد 200 ساله» (؟)، «خانه دی» (مقامی)، «سرزمین سفید» (امیر زند؟)، «سگ های پیر» (امیر زند)، «چه رؤیاهایی می آیند» / «بهشت و جهنم» (مقامی)، «بیداری ها» (؟)

 ناصر تهماسب: «پچ آدامز» (عباس نباتی)، «لاستیک پرنده» (؟)، «هوک» (زهره شکوفنده / دوبله دوم) {؟}

 ناصر احمدی: «شب در موزه 1» (محمود قنبری / دوبله دوم)، «شب در موزه 2» (محمود قنبری)  

 حسین عرفانی: «شب در موزه 1» (محمود قنبری)

 منوچهر والی زاده: «هوک» (جلال مقامی / دوبله اول)

ژرژ پطروسی: «ملوان زبل» (ناهید امیریان)