شاهزادۀ راست قامت و ستارۀ درخشان
شاهزادۀ راست قامت و ستارۀ درخشان
(یادداشت های نگین کیان فر و شوکت حجت دربارۀ چنگیز جلیلوند)
بهت زده ام، ترس خورده و غمگین. خیلی سخت است نوشتن درباره فقدان کسی که همیشه حضور داشت حتی وقتی که غایب بود. شاهزاده ای راست قامت و آراسته که تا آخرین روز سروری کرد و بالید و قدر دید. شور و انرژی جوانی، ستایشگران بسیار و آبرو و منزلت سالمندی، همه را توامان داشت. نبودنش باور نمی شود، نه برای دوست داران بی شمارش، نه برای هم دوران و هم پیمانانی که با هم دویدند و نه برای هیچ یک از ما.
خیلی غمگینم ولی رضایت کوچکی هم در دلم خانه دارد.
پیری و زوالش را ندیدیم و ندیدم و این آرامم می کند. چیزی که از او در یادم می ماند، فرسودگی ناگزیر زندگی و پیروزی مرگ نیست.
کمال گرایی است که خوار نشد، زنگ صدای مغروری است که خش برنداشت، پشتی که خمیده نشد و لبخندی که تا آخرین دم فروخورده نشد.
در یادها همان سلطانی می ماند که می خواست باشد.
نگین کیان فر Negin.Kianfar@
بعضی آدما بلدن چطوری زندگی کنن، برای همین وقتی وقت پروازشون می رسه دلت برای اونا نمی سوزه، برای خودت غصه می خوری که دیگه نداریشون، استاد جلیلوند از اون آدما بود، خوب می پوشید، خوب خرج می کرد، همیشه بوی عطر می داد، دندونای سفیدش برق می زد، می خندید و خوشگل حرف می زد، وقتی رل می گفت با تمام وجودش می گفت، تمرین می کرد و با کاراکتر زندگی می کرد، راضی بود، از خودش، از کارش و زندگیش، از اونا بود که به همکار بودنش افتخار می کردی، خلاصه زندگی کردنو بلد بود و این اصل زندگیه، خداروشکر دل سیر زندگی کرد، مرگ حقه و برای همه هست، کرونا خیلیارو به پرواز در آورد، خیلی از آدما که شاید ما نمی شناختیم ولی برای خانواده هاشون عزیزترین بودن، وقتی ترک کالبد می کنی باید جوری زندگی کرده باشی که حسرت موندن نداشته باشی و من میدونم استاد همچین آدمی بود، فقط حیفش چون نداریم مثلش، ستاره درخشان دوبله خاموش شد، براشون به حرمت خاطرات زیبایی که برامون گذاشتن بهترین لحظه ها رو در زندگی بعدی آرزو می کنم که حتما چنین است. مواظب خودتون باشید و از لحظه های بودنتون لذت ببرین. از مرگ نترسید که شروع مرحله بعدی زندگیست. فقط با شاکر بودن و شاد زیستن می تونید زندگیو بلد بشین. روزگارتون سرشار از عشق و خوشبختی
شوکت حجت Shokathojat@
